در دل آب‌های کم‌عمق و استراتژیک شمال خلیج فارس، میدانی نهفته است که نه‌تنها گنجینه‌ای عظیم از گاز طبیعی و نفت خام را در خود جای داده، بلکه به نمادی از کشمکش‌های پیچیده ژئوپلیتیکی، حقوقی و اقتصادی میان سه قدرت منطقه‌ای—ایران، کویت و عربستان سعودی—تبدیل شده است. میدان گازی آرش، که در کشورهای عربی با نام «الدره» شناخته می‌شود، صحنه‌ای بی‌صدا اما پرتلاطم از منازعات تاریخی، رقابت‌های انرژی‌محور و چالش‌های دیپلماتیکی است که می‌تواند سرنوشت امنیت و همکاری در خلیج فارس را تحت تأثیر قرار دهد. ذخایر سرشار این میدان، در کنار موقعیت جغرافیایی حساسی که در مرزهای دریایی مورد مناقشه قرار دارد، آن را به موضوعی داغ در معادلات منطقه‌ای تبدیل کرده است—موضوعی که از یک‌سو امید به توسعه اقتصادی را زنده می‌کند و از سوی دیگر، سایه‌ای از بحران و تشدید تنش‌ها را بر منطقه می‌افکند. آیا میدان آرش فرصتی برای همکاری است یا جرقه‌ای برای تقابل؟ پاسخ به این پرسش، آزمونی جدی برای بلوغ دیپلماسی انرژی در خاورمیانه خواهد بود.

«اگر حادثه‌ای مانند آتش‌سوزی، برق‌گرفتگی یا انفجار در ملک مشترک رخ دهد و منشأ آن برق باشد، نخستین گام جمع‌آوری مدارک و مستندات شامل گزارش رسمی آتش‌نشانی، تصاویر حادثه و سایر شواهد است. این مدارک باید از طریق سامانه bime. tavanir. org. ir بارگذاری شود.»

شورای‌عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا با تصویب تسهیلات ۱.۵ میلیارد دلاری برای وزارت نیرو، راه را برای احداث ۷ هزار مگاوات نیروگاه خورشیدی هموار کرد. این تصمیم گامی بزرگ برای تقویت زیرساخت‌های انرژی تجدیدپذیر و رفع چالش‌های تأمین برق کشور محسوب می‌شود.

میدان گازی «آرش» که در میان کشورهای عربی با نام «الدره» شناخته می‌شود، یکی از میادین بزرگ و مشترک گازی در شمال خلیج فارس است که سال‌هاست محل مناقشه ایران، کویت و عربستان سعودی بوده است. اخیراً تنش‌ها پیرامون این میدان بار دیگر اوج گرفته است.

علی‌اکبر رنجبرزاده، عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس، با هشدار درباره خسارت‌های ناشی از فعالیت‌های غیرقانونی ماینینگ رمزارزها، اعلام کرد که عدم‌النفع قطعی برق در کشور بیش از ۱۰۰ همت برآورد شده است. وی این وضعیت را خطرناک توصیف کرد و خواستار بررسی دقیق فعالیت افرادی شد که به‌صورت خودسرانه و بدون نظارت به استخراج رمزارز مشغول‌اند.

قاچاق سوخت، این زخم کهنه اقتصاد ایران، سالانه میلیاردها دلار از منابع ملی را به تاراج می‌برد. با وجود تلاش‌های دولت چهاردهم و تأکید رئیس‌جمهور، مسعود پزشکیان، برای مهار این بحران، همچنان روزانه ۲۰ تا ۳۰ میلیون لیتر سوخت، عمدتاً گازوئیل، از کشور خارج می‌شود. این معضل نه‌تنها به اقتصاد ضربه می‌زند، بلکه نشان‌دهنده ضعف‌های ساختاری در نظارت و توزیع است.

روسیه با سرمایه‌گذاری ۸ میلیارد دلاری در طرح‌های گازی ایران، به بزرگ‌ترین سرمایه‌گذار خارجی این کشور در سال ۲۰۲۴ تبدیل شده است. سفیر ایران در مسکو از نهایی شدن ۵ میلیارد دلار از این قراردادها و سفر قریب‌الوقوع ولادیمیر پوتین به تهران برای گسترش همکاری‌های اقتصادی و زیرساختی خبر داد.

سقوط چشم‌گیر صادرات نفت ایران به چین زنگ هشدار جدیدی برای بازار نفت به صدا درآورد؛ جایی که تحریم‌ها و مشکلات داخلی، تهران را از مهم‌ترین مشتری‌اش دور کرده‌اند.