طبقه بندی ۸ نماد فرابورسی تغییر کردسهم معاملات برخط از بازار سهام افزایش یافتاعلام روند حاشیه سود خالص ۱۲ ماهه صنایع منتخب بازار سرمایهتوقیف ۱۵۰۶ پرونده اوراق بهادار در یک ماهعرضه اوراق و صندوقهای ارزی به تصویب شورایعالی بورس رسیدخبر مهم درباره تغییر قیمت سوخت/ مردم بخوانندشریعتی، نماینده مجلس: بنزین ارزان غلط است/ قیمت واقعی بنزین برای دولت چقدر تمام می‌شود ژست خاص شجاع خلیلزاده در هواپیما با ساعت ۳ میلیارد تومانی + عکسکشف اختلاس ۱۹۰ میلیاردی / متهم دستگیر شدنماینده مجلس: از صادرات ۶ میلیارد دلار فرآوردههای نفتی رسیدیم به همین مقدار واردات بنزیندولت نحوه دریافت تخفیف پلکانی نرخ خوراک پتروشیمیها را ابلاغ کرداینفوگرافیک/ خودروهای ایرانی متهم اصلی هدر رفت ۱۰ میلیارد لیتر بنزینجهش کمسابقه حاشیه سود پالایشگاهها همزمان با کمبود دیزل و بنزینترکیب رسمی استقلال مقابل پادیاب خلخال / ساپینتو هواداران را سوپرایز کردرشد قابل توجه تقاضای جهانی برای نفت/ ذخایر نفتی کشورها افزایش یافتاتفاق مهم بنزینی در کشور / دریافت رمز اختصاصی الزامی شددر حالی که بارها حکومت خودخوانده طالبان علت عدم رهاسازی حق‌آبه ایران از رودخانه هیرمند را خشکسالی و کاهش بارندگی اعلام کرده و در هفته‌های گذشته برای چندمین‌بار به مسئولین کشورمان قول داد دیگر آب را به گودزره منحرف نکند اما بازهم خلاف وعده‌هایشان عمل کردند.
تصاویر ماهواره‌ای نشان میدهد آب رودخانه هیرمند را مانند دفعات قبل بازهم به گودزره منحرف کرده است. مردم استان سیستان که سال‌هاست درگیر خشکسالی ناشی از انحراف و عدم تحقق حق‌آبه از سوی حاکمان افغانستان هستند، انتظار پیگیری ویژه بدعهدی مجدد طالبان را از رئیس جمهور و وزارت امور خارجه دارند تا بیش از پیش فرصت ارزشمند تحقق حق‌آبه به مانند گذشته از دست نرود.
این بحران آب زمانی تلخ‌تر می‌شود که بدانیم دولت افغانستان در سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ در حال احداث بند کمال‌خان بود، اما به دلیل نبود زیرساخت‌های لازم، ایران سیمان مورد نیاز این پروژه را تأمین کرد! نتیجه این اقدام، تکمیل بند کمال‌خان و مسدود شدن جریان طبیعی آب به ایران بود.
حل بحران حقابه ایران از افغانستان تنها از طریق دیپلماسی آب ممکن نیست، بلکه باید همکاری‌های اقتصادی و انرژی نیز در نظر گرفته شود. ترکیه که سودای ژاندارمی خاورمیانه را در سر دارد، با سرمایه‌گذاری گسترده در افغانستان، عملا مدیریت منابع آبی این کشور را در دست گرفته است.
ترکیه با اجرای پروژه‌های شهرسازی، جاده‌سازی، سدسازی و کشاورزی نفوذ قابل‌توجهی در افغانستان یافته و اکنون این کشور را به ابزاری برای فشار به ایران تبدیل کرده است.
بحران آب در هیرمند تنها یک مسأله فنی و محیط‌زیستی نیست بلکه ابعاد اقتصادی، سیاسی و ژئوپلیتیکی گسترده‌ای دارد. ایران باید، ضمن پیگیری دیپلماسی آب، از اهرم‌های اقتصادی، سیاسی و حتی نظامی برای جلوگیری از زیاده‌خواهی‌های افغانستان و نقش‌آفرینی بازیگران خارجی مانند ترکیه و آذربایجان استفاده کند.
عدم توجه به این مسآله می‌تواند در آینده نزدیک به یک بحران امنیتی تمام‌عیار برای ایران تبدیل شود.
پریا ابراهیمی
دیدگاهتان را بنویسید