چرا کارفرمایان تمایل به اشتغال زنان دارند؟

به گزارش خبرنگاراقتصادی خبرگزاری تسنیم, در حالی‌ که اقتصاد رسمی کشور با چالش‌هایی چون بیکاری، تورم و رکود مواجه است، بخش بزرگی از نیروی کار، به‌ویژه زنان، در سایه آمارهای رسمی، به فعالیت در مشاغل غیررسمی روی آورده‌اند. مشاغلی که گرچه چرخ معیشت خانواده‌ها را می‌چرخانند، اما از حمایت‌های قانونی و امنیت شغلی بی‌بهره‌اند.

این موضوع در گذشته نمود بیشتری داشت. اما مدتی است که دیده می شود میزان اشتغال رسمی زنان افزایش یافته است. شاید جای تعجب باشد. اما بدون شک می توان عدم دستمزد کافی در واحدهای تولیدی را دلیل اصلی این موضوع برای نیروی کار مرد خواند.

 البته که نباید از این موضوع غافل ماند که اشتغال زنان در مشاغل غیررسمی به دلیل کاهش قدرت خرید خانواده نیز رشد یافته است.  از فروش دست‌سازه‌های خانگی در اینستاگرام گرفته تا نظافت منازل و کار در کارگاه‌های کوچک بدون بیمه، زنان سهم بالایی در بازار کار غیررسمی دارند. طبق آمارهای غیررسمی، بیش از ۶۰درصد شاغلان زن در ایران، در مشاغل غیررسمی فعالیت می‌کنند؛ مشاغلی که نه قرارداد دارند، نه بیمه، و نه امنیت شغلی.از جمله دلایل گرایش زنان به مشاغل غیررسمی می‌توان به موانع فرهنگی، نبود فرصت شغلی برابر، محدودیت‌های قانونی و نیز مسئولیت‌های خانوادگی اشاره کرد که امکان اشتغال رسمی را برای بسیاری از آنان دشوار می‌سازد.

کارشناسان هشدار می‌دهند که تداوم این وضعیت، نه‌ تنها منجر به استثمار نیروی کار زن می‌شود، بلکه تبعاتی چون فقر، بی‌ثباتی اقتصادی و نابرابری جنسیتی را نیز در پی خواهد داشت.

سمیه گلپور,رئیس هیئت‌مدیره کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم, با اشاره به افزایش مشاغل رسمی زنان همزمان با افزایش مشاغل غیر رسمی مردان گفت: از آنجایی که حداقل دستمزد بسیار کم و جوابگوی هزینه های خانوار نیست, جمعیت زنانی که جایگزین مردان در کارخانه های شده اند افزایش یافته است و این به معنی این است که زنان کمک هزینه مردان در هزینه های زندگی هستند.

 وی ادامه داد: هر چند عدم انطباق حداقل دستمزد در سالهای اخیر یعنی پدیده سرکوب مزدی، کارگران مرد را برای تامین حداقل های معاش متناسب با افزایش تورم کنترل نشده به سمت ترک مشاغل رسمی در کارخانه ها و… گسیل داده است و آمار آنان را در اشتغال غیر رسمی چندین برابر کرده است ولی میدان مشاغل رسمی کارگری را برای زنان جویای کار که حاضرند با حداقل ناعادلانه مزد در کارخانه ها اشتغال داشته باشند را به طرز عجیبی بالا برده استکه این یک آسیب جدی برای جامعه کارگری است.

به گزارش تسنیم, در حالی که اشتغال زنان در ایران با چالش‌های متعددی مواجه است، یکی از مسائل نگران‌کننده، تمایل برخی کارفرمایان به جذب نیروی کار زن با دستمزد پایین است. این روند نه‌تنها به نابرابری‌های جنسیتی دامن می‌زند، بلکه موجب سوءاستفاده از نیروی کار زنان و تضعیف حقوق آن‌ها می‌شود. برخی کارفرمایان به دلیل نگرش‌های نادرست، زنان را گزینه‌ای مناسب برای پرداخت دستمزدهای پایین می‌دانند. این دیدگاه‌ها شامل تصورات غلطی مانند “زنان به‌دلیل مسئولیت‌های خانوادگی کمتر به دنبال افزایش دستمزد هستند” یا “زنان به‌راحتی شرایط کاری سخت را می‌پذیرند” می‌شود. این نگرش‌ها باعث می‌شود تا زنان در موقعیت‌های شغلی با حقوق کمتر و شرایط کاری نامناسب قرار گیرند.

متأسفانه، در بسیاری از موارد، کارفرمایان از پرداخت حداقل دستمزد مصوب قانون کار به زنان خودداری می‌کنند. این امر موجب می‌شود که زنان با دستمزدهای پایین‌تر از حداقل قانونی مواجه شوند و از حقوق اولیه خود مانند بیمه، سنوات و عیدی محروم بمانند. این وضعیت نه‌تنها به نفع کارفرمایان است، بلکه به تضعیف موقعیت اجتماعی و اقتصادی زنان نیز منجر می‌شود.

احمد میدری, وزیرکار نیز در اظهارات اخیر خود گفته است که کارفرمایان تمایل به کار زنان دارند چرا که زیرا زنان حاضرند با دستمزد پایین‌تری کار کنند.

وی افزود: تحلیل ما نشان می‌دهد که متوسط دستمزد مردانی که به سازمان تأمین اجتماعی اظهار شده، حدود ۱۶میلیون و ۴۰۰هزار تومان است، در حالی که این رقم برای زنان ۱۴میلیون و ۲۰۰هزار تومان است. یعنی دستمزد مردان حدود دو میلیون و ۲۰۰هزار تومان بیشتر است. این آمار نشان می‌دهد که احتمالاً کارفرمایان تمایل به استخدام زنان دارند، زیرا زنان حاضرند با دستمزد پایین‌تری کار کنند. مردان به دلیل هزینه‌های بالای زندگی، ترجیح دهند از بازار کار رسمی خارج شوند و به سمت مشاغل غیررسمی که فاقد بیمه هستند حرکت کنند. و البته فاقد بیمه بودن، هم از لحاظ اجتماعی و هم فردی، امری بسیار پرخطر محسوب می‌شود.

 به گزارش تسنیم؛استفاده از نیروی کار زن با دستمزد پایین، علاوه بر نقض حقوق فردی، به بازار کار کشور آسیب می‌زند. این روند موجب افزایش بیکاری، کاهش کیفیت نیروی کار و تضعیف اعتماد عمومی به بازار کار می‌شود. همچنین، این وضعیت به نابرابری‌های جنسیتی دامن می‌زند و مانع از پیشرفت زنان در عرصه‌های مختلف می‌شود.

انتهای پیام/