کارت بازرگانی برای بسیاری از فعالان اقتصادی حکم شاهکلیدی را دارد که دروازههای تجارت جهانی را به رویشان میگشاید. اما هر کلیدی هرچقدر هم که ارزشمند باشد، برای باز کردن قفلهای مشخصی ساخته شده و محدودیتهای خاص خود را نیز به همراه دارد. کارت بازرگانی هم یک مجوز اولیه برای ورود به عرصه واردات و صادرات است و هم شناسنامهای است که مجموعهای از مسئولیتها، الزامات را بر دوش صادرکنندگان و واردکنندگان میگذارد. نادیده گرفتن این چارچوبها نیز میتواند فرصتهای تجاری را به چالشهای پرهزینه تبدیل کند.
به گزارش اقتصادآنلاین، در این مطلب، نگاهی دقیق و کاربردی به همین محدودیتها میاندازیم و راهکارهایی برای مدیریت آگاهانه آنها ارائه میدهیم. با ما همراه باشید.
برای درک محدودیتها، ابتدا باید با چیستی و جایگاه قانونی کارت بازرگانی آشنا شویم.
مطابق ماده ۳ قانون مقررات صادرات و واردات (مصوب ۱۳۷۲)، فعالیت تجاری در زمینه صادرات و واردات کالا مستلزم داشتن کارت بازرگانی است. این کارت که توسط اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران صادر و توسط وزارت صمت تأیید میشود، به اشخاص حقیقی و حقوقی اجازه فعالیت قانونی در تجارت خارجی، از جمله ثبت سفارش، ترخیص کالا و واردات از مناطق آزاد را میدهد. البته، استثنائاتی مانند فعالیت تعاونیهای مرزنشین یا واردات کالاهای غیرتجاری نیز وجود دارد.
کارتهای بازرگانی شامل انواع تجاری (رایجترین نوع)، تولیدی/صنعتی (با تمرکز بر نیازهای واحدهای تولیدی و معمولاً اعتبار طولانیتر)، خدماتی (محدود به حوزه فعالیت خدماتی دارنده) و موردی (یکبار مصرف) میشوند. تفاوت مهم دیگر میان کارت اشخاص حقیقی و حقوقی (شرکتها) است؛ کارت حقوقی معمولاً اعتبار بالاتر، محدودیتهای کمتر (بهویژه در سقف واردات) و نظام مالیاتی متفاوتی (نرخ ثابت برای شرکتها) دارد.
دارندگان کارت بازرگانی، خصوصاً در بخش واردات، با چالشها و محدودیتهای زیر روبهرو هستند:
یکی از بارزترین محدودیتهای واردات و صادرات با کارت بازرگانی، سقف ارزش دلاری برای واردات است. این سقف برای دارندگان کارت جدید (سال اولیها) معمولاً حدود ۵۰۰ هزار دلار است و برای سالهای بعد، بر اساس عواملی چون رتبهبندی اعتباری، سابقه واردات و نوع فعالیت (تولیدی یا بازرگانی) میتواند تغییر کند. واحدهای تولیدی برای تأمین نیاز خط تولید خود ممکن است از بررسی سابقه معاف شوند، اما برای واردات خارج از آن، سابقه آنها ملاک است. همچنین، واردات برخی کالاهای خاص ممکن است از این کنترل سابقه معاف باشند.
کارتهای بازرگانی معمولاً با الزام به ثبت حداکثر سه رشته فعالیت مشخص صادر میشوند. این بدان معناست که دارنده کارت تنها مجاز به واردات کالاهایی در چارچوب همان رشتههای مصوب است که انتخاب دقیق آنها را در زمان صدور یا تمدید کارت بسیار پراهمیت میکند.
فرآیند ثبت سفارش و تخصیص ارز حتی با داشتن کارت بازرگانی، میتواند پیچیده باشد. اولویتبندی کالاها، نوسانات نرخ ارز و تغییرات مکرر در بخشنامههای ارزی و تجاری، برنامهریزی بلندمدت برای واردات را با عدم قطعیت مواجه میسازد.
صادرکنندگان نیز با وجود محدودیتهای کمتر نسبت به واردکنندگان، با الزامات و مجوز های ضروری برای صادرات روبهرو هستند:
مهمترین الزام برای صادرکنندگان، بازگرداندن ارز حاصل از صادرات به چرخه اقتصادی کشور طبق ضوابط بانک مرکزی است. چالش «رفع تعهد ارزی»، بهویژه با وجود تفاوت میان نرخ ارز نیمایی و بازار آزاد، همواره یکی از دغدغههای اصلی بوده و عدم ایفای آن میتواند منجر به تعلیق یا ابطال کارت بازرگانی شود.
در برخی دورهها برای جلوگیری از سوءاستفاده، سقفهای صادراتی برای کارتهای کمسابقه تعیین شده است. این موارد، در کنار الزام به بازگشت ارز با نرخهای دستوری، میتواند هزینه مبادله را افزایش داده و بر توان رقابتپذیری صادرکنندگان ایرانی در بازارهای جهانی تأثیر بگذارد.
جوانب دیگری نیز در استفاده از کارت بازرگانی مطرح است:
درآمد حاصل از فعالیتهای تجاری با کارت بازرگانی مشمول مالیات بر درآمد است. اشخاص حقوقی معمولاً با نرخ ۲۵ درصد و اشخاص حقیقی با نرخ تصاعدی مشمول مالیات میشوند. پرداخت مالیات علیالحساب هنگام ترخیص کالا نیز برای برخی کارتها وجود دارد.
استفاده از کارت بازرگانی دیگران (کارتهای اجارهای یا یکبار مصرف) با هدف فرار مالیاتی یا سوءاستفاده، عملی غیرقانونی است و تمامی مسئولیتهای قانونی، مالیاتی و ارزی آن متوجه صاحب اسمی کارت خواهد بود که میتواند عواقب بسیار سنگینی در پی داشته باشد.
کارت بازرگانی معمولاً اعتباری یکساله دارد (جز کارتهای تولیدی) و نیازمند تمدید پیش از انقضاست. تعلیق یا ابطال کارت نیز به دلایلی چون عدم ایفای تعهدات ارزی، تخلفات گمرکی یا درخواست خود شخص ممکن است رخ دهد.
بیشتر بخوانید: از کجا کارت بازرگانی بگیریم؟
کارمندان تماموقت دولت نمیتوانند کارت بازرگانی دریافت کنند. همچنین، شرایطی چون حداقل سن (معمولاً ۲۳ یا ۲۴ سال) و حداقل مدرک تحصیلی (دیپلم) برای اخذ کارت الزامی است.
برای مدیریت چالشهای کارت بازرگانی، آگاهی و اقدام هوشمندانه ضروری است:
● بهروز بودن: همواره آخرین قوانین و بخشنامهها را از منابع رسمی پیگیری کنید.
● مشاوره تخصصی: از خدمات مشاوران بازرگانی، مالیاتی و حقوقی مجرب بهره بگیرید.
● برنامهریزی دقیق: با در نظر گرفتن محدودیتهای احتمالی، فعالیتهای خود را برنامهریزی کنید.
● شفافیت: تمامی فعالیتهای خود را به صورت شفاف و مطابق با قوانین انجام دهید.
کارت بازرگانی شناسنامه فعالیت قانونی در تجارت خارجی ایران و ابزاری ضروری برای ورود به این عرصه است. با این وجود، دارندگان آن با مجموعهای از محدودیتهای واردات و صادرات با کارت بازرگانی از جمله سقفهای اعتباری، محدودیت در رشته فعالیت و الزامات پیچیده ارزی و مالیاتی روبرو هستند. این چارچوبها، گرچه گاه با هدف تنظیمگری و حمایت از اقتصاد ملی وضع میشوند، اما نیازمند مدیریت آگاهانه از سوی فعالان اقتصادی هستند.
آگاهی دقیق از این قوانین، کلید موفقیت و پایداری در تجارت فرامرزی است. در این میان، شرکتهایی مانند پست بین المللی پی اس پی اکسپرس با ارائه خدمات تخصصی در زمینه واردات کالا، حمل و نقل بینالمللی و ترخیص کالا از گمرک، میتوانند کمککننده بازرگانان در عبور از این چالشها و دستیابی به تجارت موفق و پایدار باشند.
دیدگاهتان را بنویسید